Maandag, 19 januari, 2015.
De Huismus staat in de hele gemeente Ommen op nummer 1 van de meest gespotte vogels tijdens de Nationale Tuinvogeltelling 2015, die afgelopen weekend plaatsvond. De plaatsen 2 en 3 worden ingenomen door Koolmees en Merel.
Het was zaterdag een prachtige dag om vogels te tellen. Zondag was het weer totaal anders: een beetje grijs, hier en daar mist, lichte regen of natte sneeuw. Maar dat is voor vogels geen bezwaar. Bij dit type weer komen vogels die hun voedsel zoeken op de grond, zoals vinken en lijsters, meer naar de tuinen, omdat daar meer voer voorhanden is.
De top 10 van de gemeente Ommen is:
1. Huismus
2. Koolmees
3. Merel
4. Pimpelmees
5. Vink
6. Groenling
7. Roodborst
8. Houtduif
9. Turkse tortel
10. Ringmus
Bijzondere soorten werden in de gemeente Ommen dit jaar niet waargenomen tijdens het weekend van de Nationale Tuinvogeltelling.
Huismus (foto Johan Poffers)
Ondertussen heb ik voor de derde keer sporen heb gevonden van de Visotter, sinds februari 2012. De eerste keer was ik samen met Arend Spijker sporen aan het zoeken. Niet speciaal van de Visotter maar sporen van alles wat we maar konden ontdekken in de natuur. Toen vonden we een spraint van de Visotter: Dit was op 11 februari 2012!
Uitwerpselen van de Visotter heten spraints. Door de vele onverteerbare voedselresten, zoals schubben, graten en botjes, hebben spraints een ruw oppervlak en zijn ze breekbaar. Ze hebben gevarieerde afmetingen en zijn meestal 10-15 mm dik en 2-10 cm lang. Uiteraard heb ik er een foto van gemaakt want een spraint vinden is een zeldzaamheid. Otters produceren tientallen ontlastingen per dag. Dat doen ze niet alleen om afvalstoffen kwijt te raken maar ook om signalen af te geven aan soortgenoten! Vandaar dat spraints vaak op duidelijke reuk en zichtbare plekken wordt afgezet. Dit was bij de door ons ontdekte spraint ook het geval.
Met vogels is het zo, dat je ze moeilijk ziet, maar des te beter hoort. Helemaal als je in het bos loopt (je ziet 20% maar hoort 80%). En soms zie je ze wel, maar lijken ze zo op elkaar dat het nog moeilijk is ze uit elkaar te houden.
Neem als voorbeeld de Fitis en Tjiftjaf,
of een Zwartkop, Glanskop en Matkop.
Het is soms erg lastig ze te herkennen. Het geluid dat ze maken is echter uniek en dat maakt het onderscheid een stuk eenvoudiger. Maar niet iedere vogel noemt zijn naam, zoals de Koekoek. Daarom zijn ezelsbruggetjes bedacht en die wil ik delen.
In Ommen is de natuur niet ver weg, als je er maar oog voor hebt en wat geluk. Dat blijkt maar weer uit deze foto's van ons bestuurslid Henk-Jan Bezemer. Maar om die natuur ook zo op de foto te zetten moet je natuurlijk wel goed voorbereid zijn.
Deze kuifmees en sperwer zijn op 8 november jl. gezien op de Lemelerberg, uiteraard niet tegelijk maar na elkaar.
(foto's Henk-Jan Bezemer)